* UNUT BENİ CAN

Bu kaçıncı gece..
Hasretinle yandığım kaçıncı gece
Yıldızları yıkadığım, göz yaşlarımla
Mesafeler yırtıldı hıçkırıklarımla.
Bosnalı kadınlar duydu feryadımı,
Sen, sen duymadın mı can..
Ne vardı bu kadar uzak yerlerde açacak
Benden uzak o iklimlerin,
Benden uzak o şehrin,
Kahrolası o kalabalıkların,
Benim kadar ihtiyacı mı vardı sana.
Benim kadar hasret çekti mi..
Kahrolası o şehrin semaları,
Benim kadar yandı mı..
Ne var dı can.. ne vardı
Uzak iklimlerde açacak..
Ne vardı...
Kendimizi bu kadar kahredecek,
Kara trenler umut olmamalıydı,
Uzayan yollarda kalmamalıydı bakışlar.
Dünya bir tek nokta olmalıydı can..
Bir tek noktada doğmalıydık.
Dönüp dönüp sana varmalıydı yollar,
Ben hep hasret türküleri söylememeliydim,
Sen hep hasret şiirleri okumamalı.
Hasret diye bir söz olmamalıydı lugatlarda
Geceler boyu hergün,
Göz yaşlarımla ıslanmamalıydı yıldızlar.
Gönlüm bu sevdaya dar gelir oldu
Boğuyor karanlıklar can...
Mesafeler kurşun oldu amansız,
Feryadıma şahit oldu yıldızlar
Can... can....
Hasretin, ağır bir yük omuzlarımda
Ben çekmekten usandım,
Sen usanmadın mı?
Bildim, bitmeyecek bu hasret.
Uzak iklimlerde açmış iki çiçeğiz,
Hangimiz gelsek diğerinin yanına,
Kuruyup, kaybolacağız..
Ben kıraç topraklara döndüm can,
Ben kurumuş dereler gibiyim
Issız mağaralarda kaldı umudum.
Belli bu sevda kahredecek bizi,
Unut be can...
Unut bu sonu gelmez sevdamızı..
Bırak yeni güneşler doğsun semalarında,
Bulutlar gizlemesin yıldızlarını
Yeniden başlasın herşey
Yeniden doğ, bensiz şafaklarda.
Unut can...
Unut senin için yazdığım sevda şiirlerini.
De ki; bir rüya idi bitti,
De ki; bir hayaldi
Solgun aynalarda yansıyan,
De ki; bir romandı
Sonu koskoca bir hiçle biten.
Unut beni can...
Unut vakit varken....
Bırak hasretin bana kalsın
Varsın, cehenneminde kavrulsun gönlüm
Ben yine her gece,
Saçlarını koklayayım uzak yıldızlarda,
Gözlerimde takılı kalsın hayalin
Sen unut can..
Sen unut...
Kahredersem, milyon kere kahrolayım...

Mehmet TAŞ