* GÜL KOKUYORSUN

Sanki hiçbir şey uyaramaz

İçimizdeki sessizliği

Ne söz, ne kelime, ne hiçbir şey

Gözleri getirin, gözleri..

Başka değil, anlaşıyoruz böylece

Yaprağın, daha bir yaprağa değdiği

O kadar yakın, o kadar uysal

Elleri getirin, elleri..

Diyorum; bir şeye karşı koymaktır günümüzde aşk

Birleşip, salıverelim iki tek gölgeyi.

Gül kokuyorsun..

Bir de amansız, acımasız kokuyorsun

Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun

Dayanılmaz birşey oluyorsun, biliyorsun..

Hırçın hırçın, pembe pembe

Öfkeli öfkeli gül

Gül kokuyorsun, nefes nefese.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

Sen koktukça düşümde görüyorum onu

Düşümde, yani her yerde

Yüzü sararmış, titriyor dudakları

Şakakları ter içinde

Tam alnının altında masmavi iki ateş,

İki su,

İki deniz bazen

Bazen, iki damla yaz yağmuru

Mermerini emerek daglarının

Şiirler söylüyor gene

Ölümünden bu yana yazdığı şiirler

Kızarak birtakım şiirlere

Büyük sular, büyük gemileri sever çünkü

Ve odur ki büyüklük

Şiir insanin içinden,

Dopdolu bir hayat gibi geçerse

O zaman, ölünce de şiirler yazar insan

Ölünce de yazdıklarını okutur elbet

Ve senin böyle, amansız gül koktuğun gibi

Yaşamanın herbir yerinde.

Gül kokuyorsun, amansız kokuyorsun

Bu koku dünyayı tutacak nerdeyse

Gül, gül..! diye bağıracak çocuklar

Bütün herkes, hep bir ağızdan;

"Güülllll..!"

Ve herşeyin üstüne, bir gül işlenecek

Saçların, alınların, göğüslerin üstüne.

Yüreklerin üstüne.

Bembeyaz kemiklerin,

Mezarsız ölülerin üstüne.

Kurumuş gözyaşlarının,

Titreyen kirpiklerin üstüne.

Kenetlenmiş çenelerin,

Ağarmış dudakların,

Unutulmuş çığlıkların üstüne.

Kederlerin, yasların, sevinçlerin

Ve herşeyin üstüne, bir gül işlenecek.

Bir rüzgar, bir fırtına gibi esecek gül

Yıllarca esecek belki

Ve ansızın, dünyamızı göreceğiz bir sabah

Göreceğiz ki...

Biz dünyamızı, gerçekten görmemişiz daha

Geceyi, gündüzü, yıldızları

Görmemişiz hiç.

Tanışmaya komamışlar bizi, güzelim dünyamızla.

Öyleyse dostlar... bırakın bu yalnızlıkları

Bu umutsuzlukları bırakın,

Güller, güller, güller dolusu

Nasıl gül kokacağız birlikte

Amansız, acımasız kokacağız

Dayanılmaz kokacağız, nefes nefese.

Edip CANSEVER